“Ooit hang je nog aan de boot van Greenpeace,” zei mijn moeder altijd. Als kind voelde ik al een diepe drang om iets voor anderen te betekenen, om te verbinden en verandering te brengen. Op school leerde ik over de wereld, over ongelijkheid en het belang van samenleven, en dat verlangen om bij te dragen groeide alleen maar sterker.

​

Door de jaren heen kreeg dat verlangen steeds meer vorm. Van het begeleiden van eerstejaars op school tot het kiezen van een pad waarin ik anderen écht kan ondersteunen – mijn missie om te verbinden en te helen bleef steeds de rode draad.

​

Maar mijn eigen reis was niet zonder uitdagingen. Als hoogsensitief persoon ervoer ik de wereld soms intens: een sterk rechtvaardigheidsgevoel, diepe emoties en het gevoel dat mijn diepgang niet altijd werd begrepen. Ik worstelde lange tijd met het verenigen van spiritualiteit en wetenschap – twee werelden die vaak tegenover elkaar lijken te staan. Toch vond ik gaandeweg mijn kracht juist in die combinatie.

​

In mijn therapiepraktijk, De Zonnegloed, zie ik steeds meer mensen die behoefte hebben aan iets wat verder gaat dan individuele begeleiding. Er is een groeiende roep om verbinding – met jezelf, maar ook met anderen. Om samen te komen, te delen en te helen. Spiritualiteit speelt hierin een belangrijke rol: het biedt ruimte voor introspectie, groei en het loslaten van wat ons tegenhoudt.